Spotkanie
towarzyskie Zjednoczenia
odbędzie
się w niedzielę 22.04.2001 o godz. 16.00 w sali parafialnej
kościola św. Henryka, przy ulicy Puistokatu 1, w Helsinkach. Nszym
gościem będzie tym razem bardzo wyjątkowa osoba, nasz nowy, polski,
Biskup, ks. Józef Wróbel.
Zapraszamy.
Ksiądz
Biskup Józef Wróbel
Ks.
Biskup, dr hab. Józef Wróbel SCJ urodził się 18 października 1952
roku w Bestwinie k. Bielska - Białej. W roku 1973 wstąpił do Zgromadzenia
Księży Najświtszego Serca Jezusowego (Księży Sercanów). Ukończył Wyższe
Seminarium Misyjne Księży Sercanów w Stadnikach k. Krakowa. Swiecenia
kapłańskie przyjął 12 czerwca 1980 roku. W tym samym roku rozpoczął
studia specjalistyczne z teologii moralnej w Akademii Alfonsjańskiej,
należącej do Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego i w 1982 roku
uzyskał tam tytuł licencjusza. Studiował następnie na Uniwersytecie
Katolickim we Fryburgu w Szwajcarii i tam uzyskał tytuł doktora teologii
moralnej w 1985 roku. Po powrocie do Polski pełnilł obowiązki wikariusza
w parafii Wegłówka k. Mszany Dolnej i jednocześnie wykładał etykę
i teologię moralną w Wyższym Seminarium Duchownym Ksieży Sercanów
w Stadnikach. Główne kierunki jego badań to bioetyka i teologia małżeństwa.
W latach 1990-1993 pełnil funkcję rektora tego seminarium. Od 1987
roku pracował w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego dorobek naukowy
obejmuje ponad 50 publikacji; rozliczne rozprawy i artykuły naukowe
oraz ksiażkę "Człowiek i medycyna". Uczestniczył w wielu sympozjach
krajowych, międzynarodowych i zagranicznych. Był promotorem 30 prac
magisterskich. Tytuł doktora habilitowanego otrzymał w 1999 roku.
W
numerze:
Str.
1. Informacje bieżące, informancja o nowym biskupie Diecezji Helsińskiej,
trochę poezji
Str. 2. Koncert 3-majowy, Akcja Głodu w Polsce Str. 3.
Wakacje w Polsce, nauka polskiego, sport, nowi członkowie, składki
Str. 4. Lyhyesti suomeksi
|
Przypadł
nam zaszczyt zaprezentowania, jako pierwszym, herbu Biskupa Diecezji
Helsińskiej.
Trochę poezji....
Edith Sődergran
Tłumaczenie Leonard Neuger
Bóg
Bóg
jest łożem spoczynku, w nim wyciągamy się we wszechświat
Czyści jak
aniołowie, modrymi oczami świetych odwzajemniający gwiezdne powitania;
Bóg jest poduszką,
o którą opieramy głowę,
Bóg jest
wsparciem dla stopy;
Bóg jest
spiżarnią mocy i dziewiczą ciemnością;
Bóg jest
nieskazitelną duszą tego co niewidoczne, i tego co nie docieczone już
przegniłym ciałem;
Bóg jest
ziarnem owocnym niczego i garstka popiołu z wypalonych swiatów;
Bóg jest
mierzwą owadów i ekstazą róż;
Bóg jest pustą huśtawką
pomiędzy niczym a wszechświatem; Bóg jest więzieniem dla wszystkich
wolnych dusz;
Bóg jest
harfą dla dłoni najsilniejszego gniewu;
Bóg jest
tym, do czego zdolna jest tęsknota by zstąpić na ziemię!
Edith
Sődergran (1892-1923) urodzona w Finlandii, jedna z glównych odnowicielek
poezji szwedzkiej. Przez dłuższy czas mieszkała w dużej izolacji w Kareli,
ciężko chora na gruźlicę. Wiersze jej są nasycone mocnym pierwiastkiem
uczuciowym, pragnieniem intensywnego życia, miłości, z czasem zaś rezygnacją,
tęsknotą do wieczności.
|